ชื่อท้องถิ่น: ลูกหว้า
ชื่อสามัญ: ลูกหว้า
ชื่อวิทยาศาสตร์: ซีสส์จิอัม คูมินิ (Syzygium cumini (L.) Skeels)
ชื่อวงศ์: (Family Myrtaceae)
ลักษณะวิสัย/ประเภท: ไม้ยืนต้น
การใช้ประโยชน์/ส่วนที่นำไปใช้ประโยชน์: สรรพคุณของหว้าและวิธีใช้ เปลือกและใบหว้า ใช้ทำยาอม ยากวาดคอ แก้ปากเปื่อย ลิ้นและคอมีเม็ดเมล็ดหว้า เมล็ดหว้าเมื่อนำมาต้มหรือบด แล้วนำมารับประทาน มีสรรพคุณใช้แก้เบาหวาน แก้บิด แก้ท้องร่วงได้
"ผลหว้าสุก" จะลักษณะสีม่วงดำ และมีรสเปรี้ยวฝาดอมหวาน จึงสามารถนำมาใช้ในการทำไวน์ได้ดี ส่วนยอดอ่อนของหว้า สามารถใช้รับประทานเป็นผักสด
ชื่อสามัญ: ลูกหว้า
ชื่อวิทยาศาสตร์: ซีสส์จิอัม คูมินิ (Syzygium cumini (L.) Skeels)
ชื่อวงศ์: (Family Myrtaceae)
ลักษณะวิสัย/ประเภท: ไม้ยืนต้น
การใช้ประโยชน์/ส่วนที่นำไปใช้ประโยชน์: สรรพคุณของหว้าและวิธีใช้ เปลือกและใบหว้า ใช้ทำยาอม ยากวาดคอ แก้ปากเปื่อย ลิ้นและคอมีเม็ดเมล็ดหว้า เมล็ดหว้าเมื่อนำมาต้มหรือบด แล้วนำมารับประทาน มีสรรพคุณใช้แก้เบาหวาน แก้บิด แก้ท้องร่วงได้
"ผลหว้าสุก" จะลักษณะสีม่วงดำ และมีรสเปรี้ยวฝาดอมหวาน จึงสามารถนำมาใช้ในการทำไวน์ได้ดี ส่วนยอดอ่อนของหว้า สามารถใช้รับประทานเป็นผักสด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น